O co w tym chodzi?

Ważne jest w coachingu to, by wspomagać ludzi w zdobyciu tego, czego pragną, bez robienia tego za nich lub mówienia im, co mają robić. Coaching zawsze dotyczy relacji między dwoma osobami: Klientem i coachem. To klient wydobywa swoje cele na powierzchnię, sprawdza swoje potrzeby, swoje priorytety, wartości, planuje drogę i zaczyna działać. A coach cały czas wspiera go na tej drodze, motywuje i nie pozwala „zasnąć”. Coaching często bywa mylony z doradzaniem lub szkoleniem. Dlaczego zatem coaching nie jest doradztwem? Doradca, jak sama nazwa wskazuje, daje rady, podczas gdy coach rad nie daje, nie przeprowadza zmiany, nie odpowiada za cel Klienta.

A co robi coach?

Inspiruje do tego by Klient dowiedział się, jakie są jego marzenia, zanalizował rzeczywistość, wymyślił drogi z tej rzeczywistości do wybranego dążenia i po prostu to zrobił.

Pytania:

• Czy kiedykolwiek próbowałeś się odchudzać i nic z tego nie wyszło?
• Czy może chciałaś zacząć uprawiać jakąś inną aktywność sportową, a doradzanie znajomych i profesjonalnych trenerów nic nie pomogło?
• Czy chciałeś nauczyć się wybranego języka obcego, ale niestety tu zdarzyło się fiasko?

W trakcie coachingu poznasz prawdziwą odpowiedź na te pytania, skonfrontujesz się z nią, by później spriorytetyzować swoje działania. W tym miejscu trzeba jeszcze odróżnić coaching od terapii.

Wyobraźcie sobie oś czasu, na której zaznaczamy: przeszłość, teraźniejszość i przyszłość. Terapia to poszukiwanie źródeł problemów w przeszłości i odpowiedzi na pytania, dlaczego coś się stało. Klient, któremu potrzebna jest terapia nie czuje się OK i przychodzi zazwyczaj do terapeuty z pytaniem: co robić dalej.

A jaki Klient przychodzi do coacha?

Klient, który czuje się OK, działa dobrze, tylko ma dodatkowe pytanie: jak mogę działać lepiej? Na tej osi czasu terapia zajmuje miejsce gdzieś w okolicach przeszłości, a coaching dotyczy teraźniejszości i przyszłości.

Gdy patrzę na rodzaje coachingu wybieram pure coaching, coaching czysty jak łza, bez domieszki mentoringu, doradztwa, trenerstwa czy psychologizowania. Wielkość czystego coachingu polega na głębokiej wierze w Klienta, w jego sprawczość i zasoby. A co to są te zasoby? W coachingu stale używa się tego terminu, zatem spieszę się go wyjaśnić. Zasoby to wszystko, co masz do dyspozycji na różnych płaszczyznach: fizycznej (co posiadasz), intelektualnej (co wiesz), emocjonalnej (jak się czujesz) oraz społecznej (kto Cię wspiera). Te zasoby to Twoje ukryte skarby, dzięki którym możesz realizować swoje marzenia. W oparciu jedynie o siłę pytań, stawiania celów i budowania poczucia odpowiedzialności za ich realizację tworzy się u Ciebie wiara we własne możliwości.

Co zrobić, zatem, aby coaching się udał?

Przede wszystkim należy pozytywnie sformułować cel. „Nie chcę już pracować w korporacji” to cel negatywny, nacechowany motywacją od problemu, podczas gdy cel: „Chcę założyć swój biznes” to cel afirmatywny. I takich właśnie celów będzie coach z Klientem szukać.

Aby coaching się udał potrzebne jest przestrzeganie zasad przez coacha (zawód coacha jest, bowiem nieskodyfikowany i praktycznie każdy może siebie nazywać w ten sposób). Zasady, które zapewniają bezpieczeństwo to: zaufanie, tworzenie, partnerstwo, obecność, akceptacja i nastawienie tak, i…

Co to znaczy mieć zaufanie do Klienta?

To znaczy wierzyć w niego, nie oceniać potencjału, jaki posiada, ale jednocześnie kierować się przekonaniem, że Klient jest osobą sprawczą i posiada wszelkie możliwości do zrealizowania własnych pragnień. Jeśli Twój coach kieruje się zasadą zaufania, czujesz, że jesteś zdolny, posiadasz wystarczające zasoby, aby osiągnąć własne cele, masz talenty wystarczające, aby sprostać stawianym sobie samemu wyzwaniom. Jednocześnie czujesz, że jesteś kreatywny, nikt nie podcina Ci skrzydeł, możesz znajdywać rozwiązania, odkrywać nowe opcje i sposoby działania. Jeżeli w trakcie coachingu czujesz, że masz wiedzę i wiesz jak ją wykorzystać oraz że podejmujesz w życiu właściwe wybory to wtedy w pełni możesz wykorzystać swoje zdolności, zasoby i to to wszystko, co jest Ci dane. Dobry coach stwarza Ci przestrzeń do działania, podejmowania prób i czynienia postępów, to Ty sam określasz cele plany i działania, a coach nie opiekuje się Tobą, ani nie radzi. W tym miejscu trzeba dodać, że coach ma odwagę zadawania trudnych pytań, pozwala na mierzenie się z trudnościami bez chęci upiększania sytuacji. Czasem komunikacja w sposób bezpośredni, bez zwrotów zmiękczających może być trudna, ale jednocześnie sprzyja ona rozwijaniu refleksji Klienta i zwiększeniu jego samoświadomości. Chcę tutaj podkreślić, że zaufanie jest niezbędne do otwarcia się na przyjęty sposób pracy i obustronnego zaangażowania, leży u podstaw jasnego określenia ról i odpowiedzialności coacha i Klienta w procesie coachingowym.

Nazwa tutam coaching pochodzi z jednego z ćwiczeń coachingowych. TU oznacza rzeczywistość w której jesteś, z pełnią tego co masz i nie masz, a TAM to rzeczywistość, w której chciałbyś się znaleźć, gdzie wypełniają się Twoje cele. Aby zaszedł proces zmiany (czego w coachingu oczekujemy) konieczne jest zrozumienie stanu docelowego (TAM), a następnie określnie miejsca, z którego zaczyna się zmienianie (TU). Dopiero wtedy możliwe jest stworzenie planu, który ma łączyć to, co przyszłe (pożądane) z tym, co obecne (zmieniane). Wyobraź sobie dwa punkty w przestrzeni, jeden to TU, a drugi oznacza TAM. Połączenie tych dwóch punktów stanowi swoisty most, pomiędzy tymi dwoma punktami. Most po, którym możesz przejść. I stąd moje logo.

Korzyści:

• FRIS^® nie jest analizą osobowości, jak inne znane narzędzia, ale analizą sposobu myślenia i działania, a więc tego, co ma największy wpływ na wyniki, jakie człowiek uzyskuje w pracy;
• FRIS^® wyjaśnia aspekty procesu myślenia i zachowania, które są dla człowieka niezmienne i te, które ewoluują wraz z czasem i nabywaniem doświadczenia;
• FRIS^® nie wartościuje i nie dzieli ludzi na lepszych lub gorszych, ale pokazuje, w jakich sytuacjach i w jakich warunkach konkretny człowiek jest najbardziej efektywny;
• FRIS^® ułatwia identyfikację naturalnych predyspozycji, czyli tego, co nie tylko przychodzi osobie łatwiej niż innym, ale również jest wykonywane z przyjemnością, bez wewnętrznego przymusu (np. analizowanie problemów teoretycznych lub abstrakcyjnych);
• FRIS^® wyjaśnia również, na jakich etapach rozwiązywania problemów czy realizacji procesów dana osoba ma szansę najsilniej wykorzystać swój potencjał.

Potencjalne zastosowanie narzędzia FRIS:

• Poznanie siebie oraz odczytanie i zrozumienie stylów myślenia i działania u innych – Raport Indywidulany FRIS®;
• Analiza profilu Zespołu – Raport Zespołowy FRIS^®;
• Rekrutacja – Raport Rekrutacyjny FRIS^®;
• Szkolenia sprzedażowe FRIS^® – jak pracować z klientem, lepiej się komunikować;
• Planowanie rozwoju i ścieżki kariery zgodnej z preferencjami zawodowymi - Raport Indywidulany FRIS^®.

Dodatkowe informacje dotyczące FRIS^®:

Według Psychologii Poznawczej, styl myślenia (styl poznawczy) wynika ze stałych preferencji, które można zaobserwować już u dzieci w wieku przedszkolnym. Model FRIS służy do zrozumienia oraz prostego i trafnego opisu kluczowych różnic w sposobach myślenia i działania. Nazwa modelu stanowi skrót pierwszych słów: FAKTY – RELACJE – IDEE – STRUKTURY. Definiują one 4 perspektywy poznawcze, które z kolei służą do opisu Stylów Myślenia i Stylów Działania. Styl myślenia wynika z tego, jaki rodzaj informacji: fakty, relacje, idee czy struktury jest najbardziej istotny i przydatny w momencie zetknięcia z nową sytuacją. Wskazuje na to, czemu jest nadawany największy priorytet, a także jakie procesy umysłowe są wykonywane najsprawniej. Styl Działania natomiast wynika ze Stylu Myślenia oraz stopnia wykorzystania pozostałych perspektyw i określa sytuacje, w których dana osoba jest najbardziej skuteczna.

Więcej na stronie: www.fris.pl